ببینید | خطرناک ترین و فوقالعادهترین تعقیب و گریز در سینما | رشوه ۴۰ هزار دلاری برای فیلمبرداری یک سکانس
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۲۲۳۰۱
به گزارش همشهری آنلاین، «ویلیام فریدکین» فیلمساز آمریکایی که حدود دو هفته پیش در سن ۸۷ سالگی درگذشت را بیشتر برای فیلم ژانر وحشت «جنگیر» میشناسند اما به گفته اکثر منتقدان تریلر پلیسی او با عنوان «ارتباط فرانسوی» با بازی «جین هکمن» و «روی شیدر» در سال ۱۹۷۱ را میتوان برترین اثر این سینماگر دانست.
اما به یادماندنیترین سکانس فیلم «ارتباط فرانسوی» مربوط به تعقیب و گریز ماشینی مرگبار است که «فریدکین» بیشتر آن را در یک برداشت و در ترافیک واقعی و در خیابان های مسدود نشده در نیویورک فیلمبرداری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«فریدکین» هفتهها را صرف هدایت «بیل هیکمن» راننده فیلم «اتصال فرانسوی» کرد و پس از آن بود که «جین یکمن» پشت فرمان ماشین پونتیاک لِمان نشست و «فریدکین» دوربین را پشت شانهاش کار گذاشت.
راننده عصبانی پایش را روی پدال گاز کوبید، چراغهای قرمز را رد کرد و بیش از ۲۵ بلوک را تا ۹۰ مایل در ساعت رانندگی کرد. «فریدکین» نیز ماننده شخصیت پلیسِ بیپروای داستان «پاپی دویل» (با بازی جین هکمن) برای رسیدن به آنچه میخواست بسیار مصر بود و درنهایت یک سکانس شبهه-واقعی و مستندگونه مقابل دوربین برد که تا امروز از آن در تعقیب و گریزهای سینمایی یاد میشود.
در سکانس تعقیب و گریز «فریدکین» با دادن رشوه ۴۰ هزار دلاری به یک مقام رسمی توانست صحنه هایی را در ترن هوایی فیلمبرداری کند. «فریدکین» برای فیلمبرداری این صحنه از عوامل فیلم و پلیسهای خارج از وظیفه کمک گرفت تا اوضاع را مهار کند، با این حال، هیچ کنترل رسمی ترافیکی وجود نداشت و حداقل یک تصادف خارج از فیلمنامه با یک وسیله نقلیه دیگر بدلکاری رخ داد که این صحنه نیز وارد فیلم شد.
«فریدکین» موضوع «ارتباط فرانسوی» را «مرز باریک بین پلیس و جنایتکار» معرفی کرد اما داستانهای پشت پرده مانند این نیز نشان میدهند که گاهی اوقات چه مرز باریکی نیز بین هنرمند و جنایتکار وجود دارد، مثل زمانهایی که ریسکهای خلاقانه میتواند جان عوامل را در صحنه و لوکیشن فیلم به خطر بیاندازد.
«فریدکین» خوش شانس بود زیرا هیچ کس آسیب جدی ندید، اما پس از داستان غمانگیزی که در صحنه فیلم سینمایی «زنگار» روی داد، به نظر میرسد او یا هر فیلمسازی، دیگر نمیتواند از تبعات برخی از کارهایی که در دهه ۱۹۷۰ در صحنه فیلمبرداری فیلمش انجام میشد، قسر در برود. او در سال ۲۰۲۱، و در پنجاهمین سالگرد ساخت فیلم «ارتباط فرانسوی» گفت: «هر قدر هم که فیلم موفق میشد، الان این کار را انجام نمیدادم و جان افراد را به خطر نمیانداختم».
«ارتباط فرانسوی» همچنان یک فیلم کلاسیک سینما باقی میماند و تماشای تعقیب و گریز با آگاهی از نحوه فیلمبرداری آن باعث افزایش هیجان آن میشود، اما آیا اگر تحت شرایط کم خطرتری فیلمبرداری می شد، به این خوبی در نمیآمد؟ آیا خطر واقعی به نوعی به قدرت درونی فیلم کمک میکند یا میتوان با جادوی سینما، آن را به همان اندازه واقعی جلوه داد؟ اینها بخشی از پرسشهایی هستند که سینما در قرن بیست و یکم با آنها مواجه است.
مرگ غم انگیز مادر نوجوان ژاپنی در جنگ جهانی دوم | آخرین انیمیشن میازاکی راهی نیویورک میشود
کد خبر 782509 منبع: ایسنا برچسبها سینمای جهان بازیگران سینما و تلویزیون جهانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینمای جهان بازیگران سینما و تلویزیون جهان ارتباط فرانسوی تعقیب و گریز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۲۲۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امنتری میشود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همهچیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورکتایمز و نیویورکر گزارش دادند که دهها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غولهای هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفتهاند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروتشان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سالها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدایشان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو میگرفتند و پا پیش میگذاشتند و زخمهایی را که بر جسم و روحشان وارد آمده بود آشکار میکردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفهشان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده میشد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیشتر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشمبرهمزدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفهشان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از اینگونه انگها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسواییهای اخلاقی به صدر خبرها میآید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگهای فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. اینطور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده میشود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان میآید، نامهای رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح میشود. پولانسکی سالها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانهای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سالهاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال میدهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری میکند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانهها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی میداند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخواندهشان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخواندهاش ازدواج کرد و در تمام این سالها که همیشه حرف اتهامات او به رسانهها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سالها بعضی بازیگران زن فیلمهای قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمیتواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نامهای بزرگ، ترسهای بزرگ
نامهایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نامشان در سیاهه رسواییهای جنسی سالهای اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که میخواهد از حدش عدول کند میداند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمیبرد و باید بهای کاری را که میکند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988